نتایج حاصل از پرسشنامه‌ها که بیانگر نظرات نخبگان حمل‌ونقل هوایی در ایران هستند، ائتلاف با هواپیمایی ترکیه بهترین تصمیم ممکن خواهد بود.
فصل پنجم
( جمعبندی)
۵ مقدمه
در این فصل ابتدا خلاصه‌ای از یافته‌های پژوهش ارائه می‌شود و در ادامه‌ی آن، یافته‌های تحقیق مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند و دلایل رد یا تأیید فرضیه‌ها ارائه می‌شوند. سپس نتایج کلی پژوهش با تحقیقات موجود ارتباط داده می‌شود و در نهایت محدودیت‌ها، پیشنهادها و کاربردهای پژوهش مطرح می‌گردد.
۵-۱ خلاصه نتایج
نتیجه‌ی نهایی این تحقیق را می‌توان در سه بند و مرحله‌ی زیر خلاصه کرد.
اولین موضوع، مسئله میزان تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران است. این تحریم‌ها از ابتدای انقلاب اسلامی علیه ایران اعمال شده است که در صنعت حمل‌ونقل هوایی نمود بیشتری داشته است. میزان این تحریم‌ها در دو سال اخیر افزایش بیشتری داشته است و مهم‌ترین آن، بسته شدن حساب ایران ایر در ICH است. در این پژوهش به این نتیجه رسیده‌ایم که اولین مرحله برای بالا بردن سطح خدمات ایران ایر این است که بتوانیم از میزان این تحریم‌ها بکاهیم یا حداقل حساب ایران ایر در ICH را مجدداً باز کنیم. این اتفاق موجب می‌شود که در مسائل بازرگانی بین‌المللی، بتوانیم حضورداشته باشیم
دومین مرحله برای بالا بردن سطح ارائه خدمات در ایران ایر، ایجاد احساس نیاز در مدیریت کلان کشور است. مدیریت کلان کشور باید بپذیرد که برای ارتباط بهتر با دنیا و باقی ماندن و رقابت کردن در بازرگانی بین‌المللی، نیاز است که شبکه‌ی پروازی داخلی خود را تقویت کند. تقویت صنعت هوایی با گسترش صنعت گردشگری ارتباط مستقیمی دارد و می‌توان با گسترش همزمان صنعت گردشگری و بالا بردن کیفیت خدمات هوایی، به درآمدزایی بالاتر رسید.
در نهایت اگر دو مرحله‌ی قبل رخ دهد در آن صورت ایجاد همکاری با ایرلاین های دیگر، اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. در فرایند ایجاد همکاری، مهم‌ترین نکته انتخاب شریک است. این پژوهش، ابزاری در اختیار مدیران قرار می‌دهد که بتوانند به وسیله‌ی آن بهترین شریک ممکن را انتخاب کنند. در این تحقیق به کمک پرسشنامه‌ها ای که به وسیله‌ی نخبگان صنعت هوایی پر شده است به این نتیجه رسیده‌ایم که هواپیمایی ترکیه بهترین گزینه برای ایجاد همکاری است.
۵-۲ پاسخ به پرسش‌های تحقیق
سؤال اول: آیا صنعت حمل‌ونقل هوایی ایران در بازار بین‌المللی دارای شرایط مطلوبی است؟
با توجه به آمارهای نشان داده‌شده در این تحقیق، می‌توان به شرایط رو به نزول ایران ایر در بازار حمل‌ونقل هوایی رسید. با توجه به اعمال تحریم‌های جدید و سوء مدیریت، امکان بقا در بازار حمل‌ونقل هوایی عملاً ناممکن شده است.
سؤال دوم: دلیل به وجود آمدن ائتلاف‌های حمل‌ونقل هوایی چیست و چه تفاوت‌هایی باهم دارند و ما به کدامیک از این ائتلاف‌ها می‌توانیم بپیوندیم؟
همان‌گونه که در فصل دوم به طور کامل توضیح داده شد، محرک‌های اصلی ایجاد ائتلاف‌ها به دو بخش کلی عوامل بیرونی و عوامل درونی تقسیم می‌شوند، از جمله عوامل بیرونی می‌توان به رقابت جهانی و از عوامل درونی هم می‌توان به اشتراک‌گذاری ریسک اشاره کرد. در طول زمان این ائتلاف‌ها برای بقا در صنعت هوایی و توانایی رقابت، تغییراتی در خود ایجاد کرده‌اند. در حال حاضر سه ائتلاف بزرگ هوایی در دنیا وجود دارد که در نحوه‌ی عمل باهم تفاوتی ندارند و برای پیوستن به آن‌ها باید حداقل استانداردهای مورد نیاز آن‌ها را ارضا کرد.
سؤال سه: آیا امکان ایجاد اتحادهای جدید برای ما وجود دارد یا خیر؟ تأثیر هر کدام از این پیوندها بر متغیرهای عملکردی ایران ایر چه خواهد بود و در نهایت کدام اتحاد را برای پیوستن انتخاب کنیم؟
در این تحقیق، امکان ایجاد همکاری با اکثر ایرلاین های ممکن بررسی شد و با توجه به نظر نخبگان هوایی، ایجاد همکاری با هواپیمایی ترکیه بهترین راهکار انتخاب شده است. همان طور که در فصل دوم ( ائتلاف‌های استراتژیک و ضریب AQR) اشاره شد ایجاد ائتلاف می‌تواند به ایران ایر برای بقا در صنعت بین‌المللی هوایی کمک کند.
۵-۳ بررسی فرضیه‌ها
صنعت حمل‌ونقل هوایی ایران، در بازار بین‌المللی، قادر به بقا و رقابت در بازار آینده نخواهد بود.
با توجه به آمارهایی که در این تحقیق آورده شد و همچنین آثار تحریم‌ها بر این صنعت، این فرضیه پذیرفته می‌شود.
شرایط ایران به ما اجازه می‌دهد که به این اتحادها بپیوندیم و ایرلاین های خارجی و اتحادهای بین‌المللی مایل به، پیوستن ایران به آن‌ها هستند.
با توجه به شرایط فعلی حاکم بر صنعت هوایی ایران، این فرضیه رد است. همان طور که در خلاصه نتایج هم گفته شد، در صورتی که میزان تحریم‌ها کاسته شده و مدیریت کلان کشور احساس نیاز به این صنعت داشته باشد، در آن صورت می‌توان شرایطی ایجاد کرد که فرضیه‌ی بالا هم پذیرفته شود.
ایجاد اتحادهای بین‌المللی یک راه مناسب برای ایران ایر است تا بتواند در بازار حمل‌ونقل هوایی رقابت کرده و به پایداری برسد.
با توجه به مطالبی که در فصل دوم و چهارم این تحقیق اشاره شد، ایجاد ائتلاف یک شرط اجتناب‌ناپذیر برای رقابت در صنعت حمل‌ونقل هوایی است و بر این اساس این فرضیه هم تأیید می‌شود، البته باید شرایط لازم برای ایجاد ائتلاف تأمین شود.
۵-۴ مقایسه با مورد مشابه
این پژوهش در ایران برای اولین بار است که اتفاق می‌افتد و عملاً گزینه‌ای برای مقایسه در ایران موجود نیست. ولی در کشورهای متعددی در دنیا شبیه این کار انجام شده است. البته مقایسه این پژوهش با کارهای آن‌ها هم کار منطقی نیست، زیرا شرایط حاکم بر کشورها تأثیر مستقیمی بر نتایج این تحقیق خواهد داشت. با این حال در قسمت انتخاب بهترین شریک برای همکاری، می‌توان نتایج این تحقیق را با موارد مشابه، مقایسه کرد که اینجا ما نتایج خود را با کار جیمز لیو۱۲۷مقایسه می‌کنیم.
لیو در سال ۲۰۱۲ برای انتخاب بهترین شریک برای هواپیمایی تایوان از یک مدل ترکیبی تصمیم‌گیری استفاده کرده است. مدل او با مدل این تحقیق در نحوه‌ی حل مسئله ANP و ایجاد ساختار مسئله و همچنین معیارهای مورد استفاده، متفاوت است. در مسئله‌ی ANP، لیو بهترین شریک برای هواپیمایی تایوان را از بین ائتلاف‌های SKYTEAM و ONEWORLD انتخاب می‌کند. در ادامه سوپرماتریس نهایی کار او را می‌توان دید.
شکل ۵-۱: سوپرماتریس لیو
در نتیجه‌ی کارهای لیو، بهترین شریک برای هواپیمایی تایوان SKYTEAM است درحالی‌که در این تحقیق همکاری با هواپیمایی ترکیه بهترین راهکار است.
۵-۵ محدودیت‌های تحقیق
مهم‌ترین مشکل در طی انجام تحقیق، عدم همکاری ایران ایر و سازمان‌های مربوطه‌ی داخلی، در دادن اطلاعات درست و کامل، بود. همچنین کمبود نخبگان حمل‌ونقل هوایی و عدم همکاری آن‌ها و ایرلاین ها در پر کردن پرسشنامه‌ها، یکی دیگر از مشکلات در حین انجام تحقیق بود.
۵-۶ پیشنهاد برای تحقیق‌های بعدی
در ایجاد فرایند ائتلاف دو قسمت اساسی موجود است. قسمت اول، فرایند انتخاب شریک است که در این تحقیق به طور کامل به دست آوردیم، در مرحله‌ی بعد نحوه‌ی ایجاد ائتلاف و همکاری و مدت زمان آن هم می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد
اثر نرخ ارز بر ایجاد ائتلاف و میزان مناسب نرخ ارز برای برقراری ائتلاف هم می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد و همچنین تأثیر تغییرات نرخ ارز بر ایجاد و ادامه دادن ائتلاف هم گزینه‌ی مناسبی برای تحقیق است.
۵-۷ کاربردهای پژوهش
تلاش این تحقیق از ابتدا بر کاربردی بودن مطالب ارائه‌شده در آن می‌باشد و برای ایجاد ائتلاف، یک راهکار کاربردی با تکیه بر دانش نخبگان هوایی و شرایط سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و جغرافیایی ایران، ارائه کرده است که به وسیله‌ی آن می‌توان بهترین شریک را برای ایران ایر انتخاب کرد.
پیوستها
پیوست الف
الف-۱ تئوری مجموعه‌های فازی
مجموعه‌های فازی۱۲۸ از تعمیم نظریه‌ی کلاسیک مجموعه‌ها حاصل می‌آید که در منطق فازی کاربرد دارد. تئوری این مجموعه‌ها توسط لطفعلی عسکر زاده۱۲۹ ابداع گردید.
الف-۲ مجموعه فازی
مجموعه فازی بر اساس تابع عضویت تعریف می‌شود که تصویر مجموعه فراگیر در بازه صفر و یک است.
هر یک از اعضا درجه عضویت دارند. مجموعه فازی از تعمیم و عمومیت دادن تئوری مجموعه‌های کلاسیک ایجاد شد. در تئوری مجموعه‌های کلاسیک، عضویت اعضا در یک مجموعه به صورت جملات باینری بر اساس شرط دودویی تعیین می‌شوند که یک عضو یا به مجموعه تعلق دارد یا ندارد. درحالی‌که در تئوری فازی درجات نسبی عضویت اعضا در مجموعه مجاز است.
الف-۲-۱ تابع و درجه عضویت
تابع عضویت تابعی است از تصویر مجموعه کلی به بازه بسته [۰،۱]. مجموعه فازی A با تابع عضویت ?_A در U تعریف شده است. عددی که تابع به هر عضو ارزش‌دهی می‌نماید، درجه عضویت آن عضو در آن مجموعه را مشخص می‌سازد. اگر درجه عضویت یک عنصر از مجموعه برابر با صفر باشد آن عضو کاملاً از مجموعه خارج است و اگر درجه عضویت یک عضو برابر با یک باشد آن عضو کاملاً در مجموعه قرار دارد. می‌توان نتیجه گرفت مجموعه کلاسیک یک حالت خاص از مجموعه‌های فازی، یعنی زیرمجموعه مجموعه فازی است. و حال اگر درجه عضویت یک عضو مابین صفر و یک باشد این عدد بیانگر درجه عضویت تدریجی می‌باشد.
از لحاظ مفهومی هر مجموعه می‌تواند به صورت تداخلی، با درجه‌ای در مجموعه دیگر قرار گیرد. مثلاً در متغیر زبانی سن، صفت جوانی را مد نظر بگیریم، حال با توجه به انتخاب تابع عضویت مانند گاو سیان صفت میان‌سالی با درجه عضویت کم می‌تواند در مجموعه صفت جوانی قرار گیرد و صفت پیری نیز با درجه عضویت کمتری در مجموعه صفت جوانی ظاهر می‌شود.
الف-۳ تعاریف
عضو پشتیبان: اعضایی از مجموعه اصلی‌اند که برای آن‌ها درجه عضویت غیر صفر بر اساس تابع عضویت تعیین می‌گردد. در واقع حامی و پشتیبان مجموعه فازی‌اند.
برش آلفا: مجموعه‌ای از تمام عناصر مربوط به دامنه‌ای از مجموعه اصلی با حداقل درجه عضویت آلفا.
کانون: اعضای کانون، اعضایی از مجموعه اصلی‌اند که برای آن‌ها درجه عضویت، بر اساس تابع عضویت برابر “یک” ارزش‌دهی می‌شود.
بلندی: دامنه فوقانی درجات عضویت را می‌گویند که در حالت استاندارد برابر یک است.
مجموعه مساوی یا تراز: مجموعه‌ای که درجات عضویت آن با درجات عضویت مجموعه مورد نظر برابر است.
زیرمجموعه: مجموعه‌ای که تمامی درجات آن از درجات عضویت مجموعه مورد نظر کمتر است.
مجموعه